ViaZorgcoach Golfdag 2021

In mijn herinneringen bestond Dronten uit niet meer dan een kleine verzameling van wat gloednieuwe huizen, een klein supermarktje, een haventje en een stukje bos met keurig in rij geplaatste jonge bomen. Dronten, daar ging je wonen als je het niet meer zag zitten, wanneer je de grote stad wilde ontvluchten, wanneer je aardappelen wilde zien groeien. Je kreeg volgens mij zelfs een flinke vergoeding als je in Flevoland ging wonen. Er zal niks van waar zijn, de polder is fantastisch.

Mijn ‘golfcarrière’ begon immers ook in de provincie Flevoland, weliswaar net in Zuidelijk Flevoland, op de toen nog 9-holes bosbaan van Golfclub Harderwold. Of eigenlijk op de 27-holes recreatiebaan naast de bosbaan, waar je als beginner ongegeneerd in spijkerbroek mocht hakken. Het was in de polder waar ik leerde omgaan met golfen in de wind en golfen in de regen. Die wind is er namelijk altijd en de regen komt zodra je het niet meer verwacht. Zo ook tijdens onze ronde op Golf Residentie Dronten.

Het door buienradar aangekondigde kleine buitje kwam net voor onze start even langs, zei gedag en kwam enkele holes later terug met broertje Hoosbui en zusje Zeikregen. We trokken de regenkleding aan, raapten de inhoud van de door de regen opgeloste lunchpakketzakjes van de grond en gingen even schuilen bij de daarvoor bedoelde houten hutjes. William niet. Hij baalde van zijn wat mislukte afslag en ging toch dapper klaarstaan voor zijn tweede slag. Voor we de grap ‘hier staan we wel veilig als William gaat slaan’ hadden uitgesproken doorboorde zijn bal met een enorme knal onze wand van het schuilhutje, zo klonk het tenminste. De onderbroeken waren nu ook vochtig. De rest van de ronde verliep redelijk normaal met mooie ups en vreemde downs en van de 450 huizen op de Golf Residentie is er slechts eentje vanuit onze flight geraakt. De dader ligt op het kerkhof, de bal ligt in de tuin. Tip: schrijf bij een golfbaan met veel huisjes eromheen nooit je naam op de golfbal!

Ondanks mijn ruim 20 jaar ervaring van golfen in de Flevopolder had ik nog nooit gespeeld bij de Golf Residentie Dronten en ook niet bij Openbare Golfclub Dronten aan de andere kant van het clubhuis. Tijdens de landelijke competitie kwam het dichtbijgelegen Dronten nooit aan bod. Hooge Graven, Heidemeer en Ameland lagen volgens de NGF meer in de buurt. Toch kende ik de locatie goed. De golfshop bij de golfbaan, toen nog GolfXchange van Mike Woltering en Rianet van der Ven, die van Links Valley, was de vaste leverancier van mijn golfclubs, schoenen, tassen en alles wat ik maar dacht nodig te hebben om een betere golfer te kunnen worden. Dat mijn eerste rondje op deze baan gelijk mijn beste rondje op deze baan werd kan gewoon geen toeval zijn.

De ontvangst en de verzorging waren tot in de puntjes geregeld. De goedlachse Mireille en haar manschappen hadden bij ontvangst koffie en koeken voor iedereen, bij hole 10 kregen we een rosbiefversnapering met Flevosap (het blijft een dubieuze naam voor een drankje) en na de wedstrijd konden we tot 18:00 uur genieten op het terras, gevolgd door een korte voortzetting in de tuin. Natuurlijk alles geheel volgens de geldende protocollen. Nog even moest ik slikken toen we een warm hapje met satésaus kregen van iemand die ‘Skullcandy’ op zijn jas had staan, maar hij verzekerde me dat Skullcandy een koptelefoonmerk was. En nu we toch reclame aan het maken zijn: de hapjes werden geprepareerd op een buitenkeuken van Indu+ (induplus.eu) … Sonja?

Heel veel dank aan mijn flightgenoten Frank, Leon en William maar vooral aan Milanda die naar wat ik begreep vele bergen heeft verzet om deze superleuke ViaZorgcoach-golfdag mogelijk te maken. Ook de volgende editie staat al in haar agenda. Hulde! (www.viazorgcoach.nl)